Túlkun |

Túlkun (úr lat. interpretatio – skýring, túlkun) – listir. túlkun söngvara, hljóðfæraleikara, hljómsveitarstjóra, kammertónlistarsveitar. verk í flutningi þess mun birting hugmyndafræðilegs og myndræns innihalds tónlistar tjá. og tækni. framkvæma leiðir. málsókn. I. fer eftir fagurfræðinni. meginreglur skólans eða stefnunnar sem listamaðurinn tilheyrir, frá einstaklingi sínum. einkenni og hugmyndafræðilegar listir. ásetningur. I. gerir ráð fyrir einstaklingnum. nálgun á tónlistina sem flutt er, virkt viðhorf til hennar, nærvera eigin flytjanda. skapandi hugmynd um útfærslu ásetnings höfundar.

Krafa I. í eigin. skilningur orðsins kemur og þróast af ser. 18. öld, þegar tónlistin. tónsmíð og flutningur öðlast æ meira sjálfstæði og flytjandinn verður ekki túlkandi eigin tónverka heldur listaverka. öðrum höfundum. Myndun art-va I. fór samhliða því ferli að dýpka smám saman einstaklingsregluna í tónlist, með því að tjáningar hennar flóknar. og tækni. sjóðir.

Mikilvægi túlksins, hinnar nýju tegundar tónlistarmanna, jókst sérstaklega á 19. öld. Smám saman verða verkefni I. flóknari. Þeir eru brotnir mismunandi. tónlistarstílum. árangur, það eru tengd þeim sálfræðileg., hugmyndafræðileg. og tæknileg vandamál frammistöðu, spurningar um leikni, skóla o.s.frv.

Eiginleikar I. framúrskarandi flytjenda 18-19 aldanna. aðeins hægt að bera kennsl á þær á grundvelli eftirlifandi bréfa. sönnunargögn, oft ófullnægjandi og huglæg. Í tilfellum þar sem flytjandi var einnig tónskáldið, verur. hjálpa til við að koma á einkennum hans I. veitir rannsókn á sköpunargáfu hans. stíll, í Krom endurspeglar alltaf listir. einstaklingseinkenni, sem einnig ákvarðar einstaka eiginleika I. (N. Paganini, F. Liszt, F. Chopin, SV Rachmaninov og fleiri). Rannsókn I. listamanna 19. aldar. auðveldað og nánari arf. samskipti framkvæma. skóla, auk tilvistar útgáfur, vinnslu og umritunar músa. verk, en höfundar þeirra eru yfirleitt framúrskarandi flytjendur. Í þeim, í nótnaskriftinni sjálfri, eru músirnar fastar. I. Með hjálp klippingar og vinnslu tónlistar. framb. aðlagast tækni og list.-fagurfræðilegu. tilhneigingar leikstílsins, fulltrúi hans er túlkurinn (td „Folia“ eftir Corelli í umritunum J. Leonard, F. David og F. Kreisler, eða „Campanella“ eftir Paganini í umritunum Liszt og F. Busoni o.s.frv.). Þýðir. aðstoð við rannsókn á kröfum I. 20 öld. veitir hljóðupptöku sem hefur varðveitt mörg sýnishorn af I. af framúrskarandi flytjendum fyrri tíma (eftir að hljóðritarinn, grammófónninn og segulbandsupptakan var fundinn upp, fékk list I. með hverju ári fleiri og fullkomnari endurspeglun í hljóðupptökum) . Í víðum skilningi þess orðs eru einkenni I. að einhverju leyti fólgin í sérhverri munnlegri lýsingu, mati á tónlist – í greiningum, ljóðrænum. lýsingar o.fl.

Tilvísanir: sjá pr list. Tónlistarflutningur.

IM Yampolsky